Toen Luis Pereyra Cotapos eind de jaren 60 besloot om een nieuw wijnhuis op te richten in Macul, nabij de hoofdstad Santiago, noemde hij zijn wijnonderneming naar zijn vrouw Carolina Iñiguez Vicuña. Gedreven om van dit project een echt succesverhaal te maken liet hij zich meteen bijstaan door drie wijnprofessionals uit Bordeaux. Aan Germain Bachelet, een topoenoloog uit Bordeaux vroeg hij om de meest geschikte wijnstokken te selecteren voor zijn domeinen. Zo geschiedde het dat Cabernet Sauvignon, Merlot, Sauvignon Blanc, en Chardonnay werden aangeplant in Central Valley. Tegelijk werd beroep gedaan op de Franse architect Emile Doyeré om de gebouwen te ontwerpen waar de vinificatie en rijping van de wijnen zou plaatsvinden. Het resultaat was zo indrukwekend dat het in 1973 aan de lijst van nationale monumenten van Chili werd toegevoegd. De architect werd door de Chileense overheid geëerd omwille van de prachtige en moderne architectuur van het wijnhuis en de excellente mogelijkheid om er de wijnen de laten rijpen.